ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΛΟΜΕΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΟ ΧΑΡΑΚΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΠΡΙΣΤΟΥΡΗ

Το έργο του Πάνου Πριστούρη χαρακτηρίζεται από έντονη εικονοποιΐα, καθαρότητα αλλά και έναν συνεχή και τολμηρό πειραματισμό γύρω από θεματικές που εκφράζονται άλλοτε μέσω της αναπαράστασης και άλλοτε τείνουν προς την αφαίρεση. Προσεγγίζει και μεταχειρίζεται τη χαρακτική ως μέσο ενδοσκόπησης, αλλά και ως τρόπο σύνδεσης και κατανόησης της σχέσης ανάμεσα στον εαυτό, το περιβάλλον και τον κόσμο. Η εικαστική του διαδρομή διαμορφώθηκε μέσα από τις ακαδημαϊκές σπουδές πάνω στη Χαρακτική, την προσωπική συστηματική καλλιτεχνική του ενασχόληση με το μέσο, καθώς και τη διδασκαλία της χαρακτικής στον τομέα της εκπαίδευσης. Στην πρόσφατη δουλειά του διερευνά αποτυπώσεις του σώματος καθώς και την εσωτερική εκφραστικότητα, τα πολλαπλά ηχοχρώματα και τις υφές της γραμμής και του σημείου, ερχόμενος σε αναμέτρηση με εσώτερες ψυχολογικές και συναισθηματικές μεταμορφώσεις, που λαμβάνουν χώρα μέσα από τα στάδια της δημιουργικής διαδικασίας.

Διερευνάται η έννοια της γραμμής και του σημείου, ο συνδυασμός τους, η οργάνωσή τους στο χαρακτικό έργο και εν τέλει η χρωματική τους απόδοση. Μέσα από τη δημιουργική διαδικασία της χάραξης, του μελανώματος αλλά και της εκτύπωσης, τα σημεία και οι γραμμές αποκτούν ενέργεια, ζωντάνια και τονίζεται η κίνηση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της αναγνώρισης και επανεξέτασης των δομικών στοιχείων ενός εικαστικού έργου ο Πάνος Πριστούρης δεν διστάζει να εντάξει όχι μόνο κομμάτια του εαυτού του, αλλά και τον ίδιο στην απεικόνιση.

Ο καλλιτέχνης, κατακερματίζει την εικόνα του σώματός του, τοποθετεί τον εαυτό του σε θέση από όπου παρατηρεί και αυτο-παρατηρείται. Επιτελώντας αυτόν τον διττό ρόλο, επανεπινοεί το σώμα μέσα από ιδιοσυγκρασιακές συνθέσεις. Ταυτόχρονα, μετατοπίζει το βλέμμα του εξωτερικού παρατηρητή από το κοντινό, στο μακρινό πλάνο· από τη λεπτομέρεια της υφής, στην ολότητα της συνολικής εικόνας· από την εγγύτητα και την οικειότητα, στη διατήρηση μιας ασφαλούς απόστασης. Μεταβάλλοντας το σημείο παρατήρησης του σώματος κάθε φορά, ο καλλιτέχνης διαπραγματεύεται την έννοια του ορίου - τόσο προς τον εαυτό του όσο και προς τον θεατή -, διαχειρίζεται και εξισορροπεί τη σχέση ανάμεσα στο μέσα και το έξω, τον εαυτό και τον κόσμο, επανεφεύροντας ένα καινούριο λεξιλόγιο για τη νοηματοδότηση της ταυτότητας που τελικά οδηγεί στη δημιουργία ενός οικείου χώρου εμπιστοσύνης, αυτογνωσίας και ενδυνάμωσης.

Κείμενο τεκμηρίωσης: Βάσια Μαγουλά, Ιστορικός Τέχνης - Μουσειολόγος

ONLINE CATALOGUE

Κείμενο τεκμηρίωσης: Βάσια Μαγουλά, Ιστορικός Τέχνης - Μουσειολόγος, Σχεδιασμός καταλόγου: Βαλεντίνη Μαυροδόγλου, Εικαστικός - Χαράκτρια, Έκδοση καταλόγου: Ένωση Ελλήνων Χαρακτών

error: Content is protected !!